بررسی کنسولی که همه جا با شماست:نینتندو سوییچ اولد
وقتی رفته بازی های ویدئویی طرفدارای بیشتری پیدا کرد و نیاز به بازی و سرگرمی بیشتر شد کنسول های بازی های ویدئویی هم رفته رفته پیشرفت کرد اما این نیاز همه ی مخاطبان را برطرف نمیکرد.گیمرها و طرفداران بازی دوست داشتند هر زمان و در هر مکانی که دوست داشتند بازی کنند و اوقات فراغت خود را پرکنند.این نیاز ها رفته رفته خودی نشان دادند تا اینکه شرکت پرآوازه و قدیمی نینتندو که پیشترها و سال ها پیش کنسول هایی به نام میکرو را به خانه های دوست داران آورده بودند تصمیم گرفت از طریق همین نیازها که کسی به فکر برطرف کردنش نبود وارد میدان شود و دوباره خودی نشان دهد.
نینتندو کنسولی به همین نام که یک دستگاه بازی اما همراه و دستی بود را در ابتدا عرضه کرد و بعد ها با پیشرفت بازی های ویدئویی این شرکت هم باید کنسول خود را ارتقا میداد تا از بازار جا نماند و کاری کند که مخاطبان خود از بازی های روز هم بهره ببرند.به همین دلیل تصمیم گرفت نسل بعدی کنسول همراه یعنی نینتندو سوییچ اولد را روانه ی بازار کند اما آیا در این راه موفق بوده است و توانسته است با رقبای قدیمی خود مقابله کند؟پس تا انتهای این مقاله همراه ما باشید.
نینتندو سوییچ اولد آخرین دستگاه تا به حال از نسلی به نام نینتندو سوییچ است که کنسول بازی همراه است که با قیمتی 350 دلاری و یک نمایشگر 7 اینچی در رنگ بندی های مختلف عرضه شده است و تا حدود زیادی همه را از خود راضی نگه داشته است.اما اگز بخواهیم از دیدگاه بررسی به آن نگاه کنیم باید گفت آنچنان هم نسبت به نسل قبلی خود حرفی برای گفتن ندارد.دستگاهی که دراصل بزرگترین تفاوت آن با کنسول قبلی همین نمایشگر و کنترلرهای آن است و نسل نه را باید با خود همراه کند شاید از نظر قیمت غیر منصفانه نیز عمل کرد است .
البته باید گفت در قسمت نمایشگر و دقت رنگ بسیار خوب عمل کرده است.تا جایی که در بازی های سنگین و دارای ترکیب رنگ بالا به وضوح میتوان دید که هیچ مشکلی ندارد و بسیار خوب عمل کرده است.
در بررسی سخت افزار نیز باید گفت نینتندو سوییچ اولد فقط در قسمت فضای ذخیره سازی نسبت به نینتندو سوییچ ارتقا داشته است. در کنسول نسل هست دستگاه دارای حافظه ای 32 گیگابایتی بود و در اولد این حافظه به 64 گیگابایت ارتقا پیدا کرده است.در باقی قسمت های سخت افزاری مانند باطری هیچ ارتقایی صورت نگرفته است و این یک ضعف بسیار بزرگ برای این دستگاه است.زیرا به راحتی این سوال برای ما پیش می آید که چرا با توجه به اینکه تمامی کنسول ها بعد از رفتن از نسل هشت به نسل نهم سخت افزار خود ار آپدی کرده اند اما نینتندو نتوانسته و یا شاید نخواسته است که این آپدیت را برای کنسول خود به وجود بیاورد.
بعد از پشت سر گذاشتن بررسی سخت افزار به قسمت ظاهری و طراحی میرسیم که بای گفت انصافا اگر این کنسول در تمامی قسمت ها خوب عمل نکرده است در قسمت طراحی واقعا عملکرد خوبی داشته است.در اولین نگاه به نینتندو اولد واقعا شیفته ی ظاهر بسیار زیبای آن میشویم .رنگ بندی متنوع در خود کنسول و جوی کان ها و دکمه ها و همینطور پایه ی فوق العاده ی آن حتی سخت پسندترین انسان های زمین را شیفته ی خود میکند.
بررسی نهایی :
به طور کلی باید گفت نسل نهم کنسول های دستی نینتندو هیچ تفاوتی به غیر از نمایشگر با نسل های قبل خود نمیکند و خیلی چیز خاصی را به ما ارائه نمیکند که ما را مجاب کند کنسول های جدید پلی استیشن و ایکس باکس را کنار گذاشته و به او دل ببندیم.اگر شرایطی دارید که دوست دارید در بین مسیر یا در مکانی خاص یا زمانی خاص کنسول بازی همراه داشته باشید میشود آن را انتخاب کرد اما در غیر این صورت خیلی خرید آن توصیه نمیشود.با وجود رقبای جدیدی مانند استیم دک که کامپیوتر و کنسولی همراه و دستی با مشخصات نرم افزاری فوق العاده قدرتمند در دست ساخت عرضه است واقعا برای اینکه شرکت نینتندو از رقابت جا نماند باید فکری به حال ارتقای کنسول های دستی خود بکند.